Zwemmen of zwammen

Caldas de Reis is een mooie plaats met een prachtig onderkomen. Zelfs een zwembad behoort tot de voorzieningen van Hostal Lotus. Degenene die mij kennen weten dat ik dan kies voor het zwammen en niet voor het zwemmen. Ik heb immers nog de nodige achterstand om jullie bij te praten. Niets dus om je te laten verleiden door een zwembad dat bij een verblijf is inbegrepen. Water hebben we trouwens de laatste dagen genoeg gehad. Zowel van bovenaf als van onder onze voeten. Bij tijd en weile kwam het met bakken uit de hemel. Ook waren er zoveel situaties dat een verkleedpartijtje er niets bij vergeleken was. In dat opzicht hebben we absoluut wel een pelgrimsgevoel gekregen. Deze ervaring gekoppeld aan het gevoel dat het ook een vakantie moest zijn heeft er wel toe geleid dat we de pelgrimsherbergen niet als favoriete slaapgelegenheid hebben gekozen. Ook de noodzakelijke afstanden maakten het mogelijk later het bed op te zoeken en later op te staan als gebruikelijk is in een albergue. Zodoende konden we volop genieten van de Portugese en Spaanse keuken tegen onvoorstelbaar lage prijzen. Nu na bijna 200 km. dus eindelijk tijd en gelegenheid om dit bericht te plaatsen. Nog maar 2 dagen (42 km)en we zijn in Santiago na 240 km te hebben overbrugd. De start was wel bijzonder omdat Els haar rugzak op het vliegveld in Porto niet van de band kwam. Komt vaker voor hoorden we. Met wat geluk wordt deze getraceerd. Hoe dus verder? Na alle mogelijkheden de revue te hebben laten passeren hebben we van de nood een deugd gemaakt en zijn naar de kathedraal van Porto gegaan om onze gebeden te laten verhoren. De volgende dag aan het ontbijt kwam het verlossende telefoontje dat de rugzak toch terecht was. Met een halve dag vertraging werd toch besloten voor de 1e etappe op weg te gaan door het eerste stuk van 10 km. naar Maia met de metro te doen. De route van de Camino Portuguêse is uitstekend aangegeven en verloopt door schilderachtige streken en de meest pittoreske dorpjes. De eerste dagen hadden we stralend weer met temp. van boven de 25 graden en konden iedere avond buiten op een terras eten. Maar met het Spaanse Galicië in zicht werd de natuur groener en de wolken donkerder. Deze Spaanse Provincie staat bekend om haar vele regen maar dat neemt niet weg dat ik toch liever nat word van het transpireren dan van de regen! Inmiddels is sinds vanochtend het weer eindelijk iets verbeterd en hopen we er verder maar het beste van. Hopelijk is het in Ned. inmiddels ook wat beter. Vanuit Santiago hoop ik jullie nogmaals te berichten voordat we op weg gaan naar Kaap Finisterre. Een groet van een in opperbeste stemming verkerend viertal.