Contrast(-en)

Ik ben zeer verguld met het gedicht dat Els plaatste. Het is zeer treffend en liet me niet onberoerd.
Als je weken lang gekozen hebt voor de meest basale vorm van voortbewegen, zelfs andere hebt afgewezen, dan geeft ook dit gedicht weer hoe goed ik me meestal voelde met de eenvoud van het bestaan. Juist die eenvoud moet ik onderkennen brengt een groter gevoel van geluk dan ik had gedacht maar realiseer me dat ik imiddels weer volop in de wereld sta. Gisterenavond was er in Santiago een groot feest als onderdeel van een feestweek. Tot 2 uur ´s-nachts life bands en een mega kermis zoals wij die zelfs in Amsterdam niet kennen. Zelfs bakjes met goudvissen werden gewonnen. Hier geen dierenbescherming die daar blijkbaar aandacht aan schenkt.
Vanochtend een prachtig openluchtconcert met o.a een stuk uit de Aïda van Verdi (de grote mars) bij me voor de deur.
Vervolgens ben ik naar de kathedraal gegaan om de kaars aan te steken met het licht dat ik symolisch meedroeg vanuit Lourdes (zoals gememoreerd in één van de eerste berichten).
Opnieuw een priester gezocht om hem de vraag voor te leggen of een pelgrim aan de eucharistie mag deelnemen. Geen van de preisters in de biechthokjes sprak een andere taal dan Spaans. Ik wordt verwezen naar een priester die tot de oprichters van Opus Dei behoorde. Dat gaf dus weinig kans op een posiief antwoord. Maar hij begon om een lijst te pakken met in het Engels gestelde vragen. Toen ik vroeg of ik die even rustig mocht doorlezen werd me de vraag gesteld of ik RK was. Ik vertelde Protestant en loper ¨op Gods weg van Lourdes naar Santiago¨. Ik mocht van hem wel aan de mis deelnemen maar niet aan de Eucharistie. Door het taalprobleem kwamen we niet verder. Wel mocht ik de in het Engels gestelde vagenlijst inzien. Behalve dat het ging om de 10 geboden en de zonden daartegen werd er ook gevraagd of ik de kinderen wel volgens de regels van de RK kerk opvoedde, naar de kerk ging (of hoe lang al niet), of ik de mensen onder me wel voldoende salaris betaalde, niet bij een abortus was betroken en ga zo maar door. Om vergeving van zonden te verkrijgen moest er 1 tot 3 keer een belote worden uitgesproken. De priemende ogen van de priester maakten het me niet mogelijk schriftelijk aantekeningen te maken en hoewel een andere priester bij hem te biecht ging wenkte hij ondertussen dat hij het geschrift terug wilde. Uiteraard kwam ik daar aan tegemoet. Het was wel een teken dat de kerk hier nog zeer dogmatisch is naar de leerstellingen van Rome. Het lijkt wel of God via de RK kerk met een vragenlijst toegang tot de Hemel geeft. Jammer toch maar tevens blij dat ik in Nederland woon waar de samenwerking in Amstelveen tussen RK en Protestant wel anders is. Misschien is het ook de overheersende rol die de kerk hier heeft met daaraan gekoppeld de machtsfaktor die zij ka gebruiken. Van de biecht zo zag ik ook gisteren wordt nog veelvuldig gebruik gemaakt door jong en oud. De mis om zowel 10.00 uur als om 12.00 uur was weer afgeladen vol.
Maar zo waren er meer contrasten dan Prot./ RK tijdens mijn reis. Het onderscheid fietsers en lopers, de rol en betekenis van de afgelegde afstand, ook de traag voorbij trekkende landschappen en culturen over een afstand van nog geen 1000 km. Hieraan gekoppeld zie je grote verschillen en ook volstrekt andere leefwijzen en kleding. Foto´s van met ossen ploegende mensen, leeggelopen dorpen en zwaarlijvigheid in steden zoals Léon, Burgos en Santiago. Steden die een vergelijk met Amstelveen kunnen doorstaan met dien verstande dat de temp. hier meestal goed is, veel overdekt is en iedereen tot laat buiten zit te eten. Ook vandaag loopt de temp. weer tot ver in de 30 graden.
Zelf gisteren ook heerlijk buiten gegeten n een aanbevolen restaurant. Niet goedkoop maar voortreffelijk. Vooraf Pulpo (inktvis) en vervolgens een gebakken tong van het formaat dat me deed denken aan de tijd dat we met mijn schoonvader in het Zwaantje te Katwijk een tong van vergelijkbaar formaat fileerden en de randen deden met ...de handen. een half flesje witte wijn zorgde verder voor het nodige gerief als je alleen dineert. Morgen om 05.00 uur met de taxi want om 06.30 vlieg ik al om op tijd met Els herenigd te kunnen worden. Geweldig.
Vandaag trof ik toevallig mijn Braziliaanse medeloper Mauricio weer die op een dag achterstand was komen te lopen. Dat had hij in de boeken van de alberges gezien. Morgen reist hij terug naar Sao Paulo dus vanavond gezellig met een groepje eten.
Vrienden en familie een hartelijke groet en tot spoedig ziens.
Jos