Blijf bij de les

Vanwege Reinoud zal ik mijn dagboek even splitsen in dagen en zonodig zal ik het als goed opgeleide docent voor de anderen desnoods in dagdelen gaan werken. Het gaat nu over 23 mei. Volgens mij is het overigens een rapportage voor mijzelf en een ieder die er aardigheid in heeft om het te lezen.
De weg vanaf Haddon-on-the Wall verliep in aanvang niet vlekkeloos maar was wel erg mooi. Ik had nl.diverse kaarten geschreven en van postzegels voorzien maar vond geen brievenbus. Onderweg nog de kaarten geteld; alles klopte. Maar ...ook mijn routeboek, adressen met onderkomens enz. zaten in die zak. Toen ik eindelijk de brievenbus vond kun je jevoorstellen wat het geval was. Ik miste diverse kaarten. Vervolgens dus de enkele mensen die ik tegenkwam gevraagd ze te posten als ze ze vonden. Dit werd zeker beloofd maar ik hoop nu maar dat jullie allemaal voor de Kerst de kaart hebben want ik had natuurlijk iedereen gestuurd. Verder niet getreurd want ik heb me met deze rdenatie er weer uit gekletst bedacht ik bij mezelf totdat ik bijna weer verkeerd liep. Je moet het boek er wel bijhouden en zal me geen raad weten als het slecht weer wordt. Het is nu nog steeds zonnig en 20C. Loop in T-shirt met overhemd. Dus genieten.
Maar goed ik kom bij een pad waarbij ik twijfel of het goed is. Gelukkig is er een metselaar bezig en die vertelt mij behulpzaam hoe ik verder moet, waar ik naar toe wil, enz. Hij komt uit Corbridge en dat is voor mij een zinvolle omweg om een Romeins bevoorradingsgarnizoen en museum te bezoeken. Besluit dus ter plekke vanwege de tijd zo te doen. Ben ik 15 min. verder realiseer ik me dat ik bij dat Hotel; Robin Hood had moeten stempelen om later toch geloofwaardig over te komen. Dus toch maar terug maar nu langs de groet weg. Komt ondertussen die metselaar in zijn Porsche langs. Ik mag meerijden. Uiteraard doe ik dat niet want hij kan mijn route niet volgen.
In Corbridge aangekomen via de VVV een onderkomen gevonden omdat de aanbevolen locatie door de metselaar gesloten was.
Het was een B&B waarvan de eigenaar alleen met sigaretten zich onder controle kon houden vertelde hij me. Hij had regelmatig last van epilepsi en was al een met zijn neus in de koekenpan gevallen en mist dus grote gedeelten van zijn neusvleugels. Ook zij hij dat hij laatst aan het strijken was maar zijn overhemd streek terwijl hij dat aan had. De verbrande plekken op zijn arm en schouder liet hij me zien. Verder ging hij niet want hij moest er toch snel weer eentje opsteken. Morgen verder RC.
De volgende ochtend