Gecontroleerde angst.

Vanochtend om 09.30 vertrokken voor wat aangegeven wordt als 1 van de meest inspannende trajecten. Vannacht heeft het geregend. Nu is het weer droog, beetje zoonig, koud 15C en een straafe wind uit het westen. Het is wel duidelijk waarom velen de route vanuit Carlisle lopen want als het zo hard waait en ook nog regent is het haast een martelgang. Het weerbericht voorspelt na morgen: dus zondag en later zeer slecht weer. Vol goede moed op weg want ik moet nog 2 musea bezoeken en tussen de 25 en 30 km afleggen. Telefonisch boeken leverde slehts een accommodatie op in een caravan voor 40 pond. Toen ik deed of ik de man niet verstond en herhaalde dat 14 pond goed was corrigeerde hij me en vertelde dat 40 pond de prijs was op de Wall zelfs zonder ontbijt. Uiteindelijk zit ik in de jeugdherberg met diner en ontbijt voor 30 pond. De route is inderdaad zeer inspannend tenzij je de militaire Roman weg volgt die niet de Wall zelf direct volgt maar daan mis je veel. Fantastische vergezichten , enorme kloven waardoor je begrijpt dat de Romeinen hier de Wall hebben aangelegd maar ook zeer steile afdalingen waar je je hard bij vasthoudt. Met regen ondoenlijk in mijn ogen. Maar ook het klimmen via stapstenen waarvan de afmetingen volstrekt ongelijk zijn. Zelfs met mijn conditie moest ik soms wel even stoppen. Vooral Steel Rigg is berucht. Een hele bus met Japanners was er net losgelaten toen ik afdaalde. Vol bewondering bleven ze kijken en fotograveren. Het leken wel dezelfde japanners die mij vorig jaar op weg naar Santiago op de foto hebben gezet. Uit beleefdheid heb ik dat niet gevraagd want zo zijn ze toch zelf ook en als het niet waar is zeggen of knikken ze toch "ja" .
Waar ik morgen eindig blijft weer een verrassing voor jullie en voor mij maar het is nu 22.15 uur en bedtijd want ik zit in een bar met internet 5 min. lopen.