UItzichtloos

Na het vorige bericht uit Castrojeriz ben ik al weer 70 km verder en ziet het er naar uit dat deze week ong. 235 km gelopen zal gaan worden. Ik kan ter geruststelling zeggen dat ik niet meer loop dan ik wil maar de trajecten vragen er soms om. Eergisteren al een zeer onaangename route langs eindeloze wegen en kanalen alleen onderbroken door af en toe een dorp waarbij het geluk met me was om koffie te drinken. Toch heb ik toen wat te snel met anderen gelopen en denk dat ik daardoor nu een blaar onder mijn grote teen heb. Daar gisteren niets aan gedaan, vanochtend getaped en vervolgens 40 km gelopen en het ziet er niet slechter uit. Soms ga je ook door omdat de passerende kerken gesloten zijn of volgens de ANWB reisbeschrijving aleen op bep. tijden open zijn. Blijkt dat net niet te zijn als ik langs kom. Maar gisteren en vandaag waren wat betreft de route heel erg monotoon. Eerst eindeloze stukken langs provinciale wegen met kilometer bordjes. Leuk om dan met de stopwatch te bepalen hoe hoog je snelheid is. Gedurende 13 km kwam ik uit op 12 min. per km. met een onderling verschil van + of -10 sec. Ik kreeg het gevoel of ik weer aan het hardlopen was dan kan ik dat ook niet laten. Toch gelukkig een teken dat ik nog dezelfde blijf. Maar 5 km gem. is ook waar ik de laatste tijd met weinig hoogteverschillen op uit kom over de dag gerekend. (excl. rustpauzes natuurlijk). Maar dat gereken verveelt ook dus ga je maar eens met de stokken in ritme lopen, of als telganger of je legt ze op je rug onder de rugzak in de hoop dat de ruim 15 kg. lichter aanvoelt. Na dit lange stuk leek het beter maar de ANWB gids kreeg gelijk. Eeen vervelender stuk van 12 km ben ik im mijn leven niet tegengekomen. Eén lang stoffig uitgestrekt pad van 3 m. breed met zandige ondergrond waarin kleinere en grotere en puntige kiezels en stenen waren verwerkt. Dat was ook zo op de voorafgaande 13 km. Ik kan je zeggen dat het moordend is en dan ook nog bij 28 C. Tijdens zo´n traject verzin ik maar weer wat anders. Ik ben met de stok waarvan uiteraard 1 links en 1 rechts gaan proberen deze in ritme zo te plaatsen dat ik de vooropbedoelde steen op de kop moest raken. Vervolgens deed ik dat 25 keer links en 25 keer rechts en bepaalde of links of rechts dominant was. Je snapt wel dat ik de uitslag nog even geheim hou. In ieder geval is het geen traject voor Els want die wil dan graag lezen of tussentijds een Zudoku maken. Nu dat kun je wel vergeten. Na deze weinig inspirerende (of juist veel) kwam een Auberge (herberg voor pelgrims) in zicht. Een hele mooie met zwembad. Toch besloot ik nog 7 km door te lopen zodat ik in de komende 2 dagen Leon kan bereiken. Ik ben daar dan op zondag en wil daar een 1/2dag besteden en de rest gebruiken voor de stijle klim die wacht. Jullie merken het blijft calculeren totdat ...... Ik zie het wel. Aardig jullie welgemeende adviezen en wanneer nodig zal ik deze ook zeker in de overwegingen meenemen en met verstand handelen. Maar het moet toch ook een beetje een Lijdensweg zijn of niet soms?
Groet Jos