Lopen als een halve blinde

Na 6 dagen en 150 km. internet in BILBAO (Guggenheimmuseum!!

Na 3 dagen in Deba gearriveerd. Nog geen eens 70 km. onderweg. Het is meer transpiratie dan inspiratie. Enorme klimmen gevolgd door even heftige afdalingen en dat 23 km. op een dag vergen het uiterste. Je moet dus geen last van je hart, overgewicht, knikkende kniën of andere nare dingen hebben om zo aan een warming-up te beginnen want hemelsbreed is het nog niet eens de afstand van Amstelveen naar het centrum van Amsterdan en terug!!. Toch heeft deze 3e dag wel mijn gedachten gescherpt. Een mens moet ¨wat¨ in zijn ellende en een Pelgrim zonder lijdensweg is niet echt op weg. ¨Het is deze 3e dag zo heet, dat het transpiratievocht in stroompjes lang mijn gezicht omlaag gaat. Helaas is dat parcours onvoldoende en stroomt het buiten z´n oevers rechtstreeks in mijn ogen. Het prikt en steekt. Zelfs mijn zakdoek is doordrenkt: deppen helpt niet meer. Wat resteert is om waar het even kan op de automatische piloot de top te bereiken. Dat wil zeggen: met ogen dicht omhoog volgens het principe dat ik om de paar stappen afwisselend met links of rechts kijk of ik de juiste weg nog volg. De stokken zijn intussen een hulpmiddel om niet van de weg te geraken. Je moet dus niet vergeten te tellen. Ik maak er na enige tijd een spelletje van door het aantal stappen met ogen dicht te vergroten. Ik kom tot 20. Dit gaat zo steeds weer bij elke klim. Ondertussen doet het me denken aan de bijeenkomst die we voor de familie hebben georganiseerd in Velsen (¨In het donker gezien¨). Daar werden we door blinden in een oude kerk ¨los¨ gelaten en moesten de weg maar zien te vinden. Zo´n halve blinde ben ik nu weer en moet moet lijdzaam bemerken dat ik deze zelf gekozen situatie moet accepteren.
Het doet me ook denken aan het Bijbelse verhaal van de blinde die door Christus weer ziende werd gemaakt door het ¨slijk¨ van de ogen af te wassen, waardoor de blinde Bartholomeus weer ziende werd.
Voor de echte blinde is ¨tijdelijk¨ helaas ¨altijd¨ terwijl de douche in Deba ook voor mij na enkele uren lijden het verlangde wonder verrichte. Het water waste me schoon en vele narigheden van me. De blinde heeft dat geluk niet. Mijn lijden hoort bij het lot van de pelgrim zodat deze zich realiseert dat hij/zij bevoorrecht is. Ik ben dat!!